《弟子規》全文帶拼音《弟子規》全文帶拼音/NUMPAGES26《弟子規》全文帶拼音《弟子規》全文帶拼音《弟子規》全文帶拼音

zǒngxù

總敘dìzǐguī

shèngrénxùn

弟子規，圣人訓。shǒuxiàotì

cìjǐnxìn

首孝悌，次謹信。fànàizhòng

érqīnrén

泛愛眾，而親仁。yǒuyúlì

zéxuéwén

有余力，則學文。

rùzéxiào

入則孝fùmǔhū

yìngwùhuǎn

父母呼，應勿緩。fùmǔmìng

xíngwùlǎn

父母命，行勿懶。fùmǔjiào

xūjìngtīng

父母教，須敬聽。fùmǔzé

xūshùnchéng

父母責，須順承。dōngzéwēn

xiàzéqìng

冬則溫，夏則凊。chénzéxǐng

hūnzédìng

晨則省，昏則定。chūbìgào

fǎnbìmiàn

出必告，反必面。jūyǒucháng

yèwúbiàn

居有常，業無變。shìsuīxiǎo

wùshànwéi

事雖小，勿擅為。gǒushànwéi

zǐdàokuī

茍擅為，子道虧。wùsuīxiǎo

wùsīcáng

物雖小，勿私藏。gǒusīcáng

qīnxīnshāng

茍私藏，親心傷。qīnsuǒhào

lìwèijù

親所好，力為具。qīnsuǒwù

jǐnwèiqù

親所惡，謹為去。shēnyǒushāng

yíqīnyōu

身有傷，貽親憂。déyǒushāng

yíqīnxiū

德有傷，貽親羞。qīnàiwǒ

xiàohénán

親愛我，孝何難。qīnzēngwǒ

xiàofāngxián

親憎我，孝方賢。qīnyǒuguò

jiànshǐgēng

親有過，諫使更。yíwúsè

róuwúshēng

怡吾色，柔吾聲。jiànbúrù

yuèfùjiàn

諫不入，悅復諫。háoqìsuí

tàwúyuàn

號泣隨，撻無怨。qīnyǒují

yàoxiāncháng

親有疾，藥先嘗。zhòuyèshì

bùlíchuáng

晝夜侍，不離床。sāngsānnián

chángbēiyè

喪三年，常悲咽。jūchùbiàn

jiǔròujué

居處變，酒肉絕。sāngjìnlǐ

jìjìnchéng

喪盡禮，祭盡誠。shìsǐzhě

rúshìshēng

事死者，如事生。

chūzétì

出則弟xiōngdàoyǒu

dìdàogōng

兄道友，弟道恭。xiōngdìmù

xiàozàizhōng

兄弟睦，孝在中。cáiwùqīng

yuànhéshēng

財物輕，怨何生。yányǔrěn

fènzìmǐn

言語忍，忿自泯。huòyǐnshí

huòzuòzǒu

或飲食，或坐走。zhǎngzhěxiān

yòuzhěhòu

長者先，幼者后。zhǎnghūrén

jídàijiào

長呼人，即代叫。rénbùzài

jǐjídào

人不在，已即到。chēngzūnzhǎng

wùhūmíng

稱尊長，勿呼名。duìzūnzhǎng

wùxiànnéng

對尊長，勿見能。lùyùzhǎng

jíqūyī

路遇長，疾趨揖。zhǎngwúyán

tuìgōnglì

長無言，退恭立。qíxiàmǎ

chéngxiàjū

騎下馬，乘下車。guòyóudài

bǎibùyú

過猶待，百步余。zhǎngzhělì

yòuwùzuò

長者立，幼勿坐。zhǎngzhězuò

mìngnǎizuò

長者坐，命乃坐。zūnzhǎngqián

shēngyàodī

尊長前，聲要低。dībùwén

quèfēiyí

低不聞，卻非宜。jìnbìqū

tuìbìchí

進必趨，退必遲。wènqǐduì

shìwùyí

問起對，視勿移。shìzhūfù

rúshìfù

事諸父，如事父。shìzhūxiōng

rúshìxiōng

事諸兄，如事兄。

jǐn

謹zhāoqǐzǎo

yèmiánchí

朝起早，夜眠遲。lǎoyìzhì

xīcǐshí

老易至，惜此時。chénbìguàn

jiānshùkǒu

晨必盥，兼漱口。biànniàohuí

zhéjìngshǒu

便尿回，輒凈手。guānbìzhèng

niǔbìjié

冠必正，紐必結。wàyǔlǚ

jùjǐnqiè

襪與履，俱緊切。zhìguānfú

yǒudìngwèi

置冠服，有定位。wùluàndùn

zhìwūhuì

勿亂頓，致污穢。yīguìjié

búguìhuá

衣貴潔，不貴華。shàngxúnfèn

xiàchènjiā

上循分，下稱家。duìyǐnshí

wùjiǎnzé

對飲食，勿揀擇。shíshìkě

wùguòzé

食適可，勿過則。niánfāngshào

wùyǐnjiǔ

年方少，勿飲酒。yǐnjiǔzuì

zuìwéichǒu

飲酒醉，最為丑。bùcōngróng

lìduānzhèng

步從容，立端正。yīshēnyuán

bàigōngjìng

揖深圓，拜恭敬。wùjiànyù

wùbǒyǐ

勿踐閾，勿跛倚。wùjījù

wùyáobì

勿箕踞，勿搖髀。huǎnjiēlián

wùyǒushēng

緩揭簾，勿有聲。kuānzhuǎnwān

wùchùléng

寬轉彎，勿觸棱。zhíxūqì

rúzhíyíng

執虛器，如執盈。rùxūshì

rúyǒurén

入虛室，如有人。shìwùmáng

mángduōcuò

事勿忙，忙多錯。wùwèinán

wùqīnglüè

勿畏難，勿輕略。dòunàochǎng

juéwùjìn

斗鬧場，絕勿近。xiépìshì

juéwùwèn

邪僻事，絕勿問。jiāngrùmén

wènshúcún

將入門，問孰存。jiāngshàngtáng

shēngbìyáng

將上堂，聲必揚。rénwènshuí

duìyǐmíng

人問誰，對以名。wúyǔwǒ

bùfēnmíng

吾與我，不分明。yòngrénwù

xūmíngqiú

用人物，須明求。tǎngbùwèn

jíwéitōu

倘不問，即為偷。jièrénwù

jíshíhuán

借人物，及時還。rénjièwù

yǒuwùqiān

人借物，有勿慳。

xìn

信fánchūyán

xìnwéixiān

凡出言，信為先。zhàyǔwàng

xīkěyān

詐與妄，奚可焉。huàshuōduō

bùrúshǎo

話說多，不如少。wéiqíshì

wùnìngqiǎo

惟其是，勿佞巧。jiānqiǎoyǔ

huìwūcí

奸巧語，穢污詞。shìjǐngqì

qièjièzhī

市井氣，切戒之。jiànwèizhēn

wùqīngyán

見未真，勿輕言。zhīwèidì

wùqīngchuán

知未的，勿輕傳。shìfēiyí

wùqīngnuò

事非宜，勿輕諾。gǒuqīngnuò

jìntuìcuò

茍輕諾，進退錯。fándàozì

zhòngqiěshū

凡道字，重且舒。wùjíjí

wùmóhu

勿急疾，勿模糊。bǐshuōcháng

cǐshuōduǎn

彼說長，此說短。bùguānjǐ

mòxiánguǎn

不關己，莫閑管。jiànrénshàn

jísīqí

見人善，即思齊。zòngqùyuǎn

yǐjiànjī

縱去遠，以漸躋。jiànrénè

jínèixǐng

見人惡，即內省。yǒuzégǎi

wújiājǐng

有則改，無加警。wéidéxué

wéicáiyì

唯德學，唯才藝。bùrúrén

dāngzìlì

不如人，當自礪。ruòyīfú

ruòyǐnshí

若衣服，若飲食。bùrúrén

wùshēngqī

不如人，勿生戚。wénguònù

wényùlè

聞過怒，聞譽樂。sǔnyǒulái

yìyǒuquè

損友來，益友卻。wényùkǒng

wénguòxīn

聞譽恐，聞過欣。zhíliàngshì

jiànxiāngqīn

直諒士，漸相親。wúxīnfēi

míngwéicuò

無心非，名為錯。yǒuxīnfēi

míngwéiè

有心非，名為惡。guònénggǎi

guīyúwú

過能改，歸于無。tǎngyǎnshì

zēngyìgū

倘掩飾，增一辜。

fànàizhòng

泛愛眾fánshìrén

jiēxūài

凡是人，皆須愛。tiāntóngfù

dìtóngzài

天同覆，地同載。xìnggāozhě

míngzìgāo

行高者，名自高。rénsuǒzhòng

fēimàogāo

人所重，非貌高。cáidàzhě

wàngzìdà

才大者，望自大。rénsuǒfú

fēiyándà

人所服，非言大。yǐyǒunéng

wùzìsī

己有能，勿自私。rényǒunéng

wùqīngzǐ

人有能，勿輕訾。wùchǎnfù

wùjiāopín

勿諂富，勿驕貧。wùyàngù

wùxǐxīn

勿厭故，勿喜新。rénbùxián

wùshìjiǎo

人不閑，勿事攪。rénbùān

wùhuàrǎo

人不安，勿話擾。rényǒuduǎn

qièmòjiē

人有短，切莫揭。rényǒusī

qièmòshuō

人有私，切莫說。dàorénshàn

jíshìshàn

道人善，即是善。rénzhīzhī

yùsīmiǎn

人知之，愈思勉。yángrénè

jìshìè

揚人惡，即是惡。jízhīshèn

huòqiězuò

疾之甚，禍且作。shànxiāngquàn

déjiējiàn

善相勸，德皆建。guòbùguī

dàoliǎngkuī

過不規，道兩虧。fánqǔyǔ

guìfēnxiǎo

凡取與，貴分曉。yǔyíduō

qǔyíshǎo

與宜多，取宜少。jiāngjiārén

xiānwènjǐ

將加人，先問己。jǐbúyù

jísùyǐ

己不欲，即速已。ēnyùbào

yuànyùwàng

恩欲報，怨欲忘。bàoyuànduǎn

bàoēncháng

抱怨短，報恩長。dàibìpú

shēnguìduān

待婢仆，身貴端。suīguìduān

cíérkuān

雖貴端，慈而寬。shìfúrén

xīnbùrán

勢服人，心不然。lǐfúrén

fāngwúyán

理服人，方無言。

qīnrén

親仁tóngshìrén

lèibùqí

同是人，類不齊。liúsúzhòng

rénzhěxī

流俗眾，仁者希。guǒrénzhě

rénduōwèi

果仁者，人多畏。yánbúhuì

sèbúmèi

言不諱，色不媚。néngqīnrén

wúxiànhǎo

能親仁，無限好。dérìjìn

guòrìshǎo

德日進，過日少。bùqīnrén

wúxiànhài

不親仁，無限害。xiǎorénjìn

bǎishìhuài

小人進，百事壞。

yúlìxuéwén

余力學文búlìxíng

dànxuéwén

不力行，但學文。zhǎngfúhuá

chénghérén

長浮華，成何人。dànlìxíng

bùxuéwén

但力行，不學文。rènjǐjiàn

mèilǐzhēn

任己見，昧理真。dúshūfǎ

yǒusāndào

讀書法，有三到。xīnyǎnkǒu

xìnjiēyào

心眼口，信皆要。fāngdúcǐ

wùmùbǐ

方讀此，勿慕彼。cǐwèizhōng

bǐwùqǐ

此未終，彼勿起。kuānwéixiàn

jǐnyònggōng

寬為限，緊用功。gōngfūdào

zhìsètōng

工夫到，滯塞通。xīnyǒuyí

suízhájì

心有疑，隨札記。jiùrénwèn

qiúquèyì

就人問，求確義。fángshìqīng

qiángbìjìng

房室清，墻壁凈。jīànjié

bǐyànzhèng

幾案潔，筆硯正。mòmópiān

xīnbùduān

墨磨偏，